Od wigilii uroczystości Wszystkich Świętych (31 X 2024 r.) ruszyła akcja: Skarbona Duchowna czyli sposób ratowania duch czyśćcowych.
To stara forma modlitwy i wspólnej pamięci za zmarłych, znana w polskiej tradycji katolickiej. Chociaż nazwa ta nie jest powszechnie używana obecnie, związana jest z dawnymi praktykami modlitewnymi, dotyczącymi troski o dusze zmarłych. Główne założenia Skarbony Duchownej:
- Modlitwa za dusze zmarłych: Skarbona Duchowna była w rzeczywistości swoistą formą duchowej wspólnoty, której celem było zbieranie modlitw za dusze zmarłych, szczególnie te przebywające w czyśćcu. Była to forma duchowego wsparcia, mająca na celu skrócenie cierpień dusz czyśćcowych.
- Zbiorowa forma modlitwy: W tej formie duchowej troski o zmarłych, wierni ofiarowali modlitwy, msze święte, posty i inne akty pobożności w intencji dusz czyśćcowych. Wierni mogli "deponować" swoje modlitwy w "skarbonie", co oznaczało ich udział we wspólnej modlitwie za zmarłych, a także otrzymywali duchową korzyść w zamian za uczestnictwo.
- Inspirowana skarbonką ofiarną: Nazwa “skarbonka” nawiązuje do tradycyjnych skarbonek w kościołach, do których składano ofiary pieniężne. W przypadku Skarbony Duchownej chodziło o duchowy wkład, czyli modlitwy i czyny miłosierdzia, zamiast materialnych ofiar.
- Związana z odpustami: W tradycji katolickiej modlitwy za zmarłych często wiązały się z uzyskiwaniem odpustów. Skarbona Duchowna mogła działać na podobnej zasadzie, umożliwiając zbiorowe uzyskiwanie odpustów za dusze w czyśćcu.
Skarbona Duchowna przypomina o głębokiej więzi między żywymi a zmarłymi, a także o wielkiej roli modlitwy wspólnotowej za tych, którzy odeszli, szczególnie za dusze w czyśćcu. |